அடுத்த வீட்டு மாமாவும் மாமியும்

Mama Maami Tamil Kamakathaikal – நான் எப்போது வீட்டில் தனியாக இருந்தாலும் முடிந்த வரை முழு நிர்வாணமாகத்தான் இருப்பேன். கதவையும் உள்ளே பூட்டி இருப்பேன். யாராவது கதவைத் தட்டினால் மட்டும் வேட்டியைக் காட்டிக் கொண்டு போய்க் கதவைத் திறப்பேன். வருபவர்களுக்கு நான் அது வரை வீட்டில் நிர்வாணமாகத்தான் இருந்தேன் என்ற சந்தேகம் ஏற்படாவண்ணம் நடந்து கொள்வேன்.

இப்போது என்னைப் பற்றி. நான் 35 வயது. திருமணமானவன். வீட்டில் நானும் என் மனைவியும் மட்டும்தான். திருமணமான புதிதில் ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை எல்லாம் உறவு வைத்துக் கொள்வோம். இப்போதும் கிட்ட்த்தட்ட தினசரி இரவுக் கச்சேரி உண்டு. அதுவும் எனக்குப் போதாது. அவ்வப்போது கையடிப்பதும் உண்டு. இதைத் தவிர என் நண்பர்கள் சிலருடன் ஓரினச் சேர்க்கையும் உண்டு.

ஒரு நாள் நான் வீட்டில் நிர்வாணமாக இருந்ததைப் பக்கத்து வீட்டு மாமா பார்த்திருப்பார் போல இருக்கிறது. அவருக்கு ஐம்பது வயது இருக்கும். திருமணமாகி குழந்தைகளுக்குத் திருமணம் செய்து விட்டார். என்னைப் போல மனைவியோடு தனியாகத்தான் இருக்கிறார். நாங்கள் இருவருமே ஒருவரை ஒருவர் சார் என்றுதான் அழைத்துக் கொள்வோம்.

நான் தனியாக இருக்கும்போது கதவைத் தட்டினார். நான் திறந்ததும், “உள்ளே வரலாமா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே, உள்ளே வந்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்தார். பிறகு ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார். அவர் பேசியதைப் பார்த்தால் ஏதோ கேட்க வந்து விட்டு அதைக் கேட்காமல் தயங்குவது போல் தோன்றியது.
“என்னவோ கேட்க வந்தீர்கள் போலிருக்கு?” என்றேன்.
“ஆமாம். ஆனால் கேட்கதான் யோசனையாய் இருக்கு.”
“சும்மா சொல்லுங்க. ஏதாவது கடன் கிடன் வேண்டுமா?”
“ஐயய்யோ, அதெல்லாம் இல்லே சார்.“ என்று தயங்கினார்.

“சும்மா கேளுங்க சார்.”
“நாலு நாள் முன்னாடி, உங்கள் வீட்டைத் தாண்டும்போது ஜன்னல் திரை இலேசாக விலகி இருந்தது. தற்செயலாக உள்ளே பார்த்தபோது…” என்று மீண்டும் தயங்கினார்.
“சும்மா சொல்லுங்க.”
“நீங்கள் ஃபேனின் கீழே உட்கார்ந்து பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருந்தீர்கள்…”
“நான் தினமும்தான் பேப்பர் படிக்கிறேன்.”
“இல்லை. அன்றைக்குப் பார்த்தபோது உடம்பில் ஒட்டுத் துணி கூட இல்லாமல் உட்கார்ந்திருந்தீர்கள்.”
நான் கடகடவெனச் சிரித்தேன்.

“அப்பாடா, இதற்குத்தானா இவ்வளவு பீடிகை? நான் வீட்டில் தனியாக் இருந்தால், அதாவது மாமி கூட இல்லை என்றால், அம்மனமாகத் தான் இருப்பேன்.”
“ஐயய்யே?”

“இதில் ஆச்சரியப்படவோ அசிங்கப் படவோ என்ன இருக்கிறது? இதெல்லாம் அவரவர் சௌகரியம். அவ்வளவுதான். நான் அம்மணமாகப் பேப்பர் படிப்பது மட்டுமல்ல, காப்பி போடுவது, துணி தோய்ப்பது, மற்ற காரியங்கள் எல்லாமே அம்மணமாகத்தான் செய்வேன்.”
“இது எவ்வளவு நாளாக?”

“நான் வெளி நாடு சென்றிருந்தபோது நண்பர் ஒருவர் சொல்லிக் கொடுத்த பழக்கம் இது. இதுவும் ஒருவகை தியானம் போலத்தான். ஒரு அரை மணி நேரம் இப்படி இருந்தால், மனதில் உள்ள அழுத்தங்கள் எல்லாம் வெளியேறி மனசு சும்மா பறக்கிறாப்போல இருக்கும்.”
“செக்ஸ் எண்ணங்கள் வராதா?”

“வரட்டுமே. அதுவும் ஒரு வகையில் நல்லதுதான். சாமான் நீட்டிக் கொள்ளும். ஆனால் கையடிக்கவே தோன்றாது. எப்போதாவது கையடிக்கவேண்டும் என்று தோன்றினால் கையடித்து விடுவேன். அவ்வளவுதான்.”
“நீங்கள் தனியாகத்தான் எப்பவுமே இப்படி இருப்பீர்களா? இல்லை மற்றவர்களுடனும் இருந்து இருக்கிறீர்களா?”

“ஒத்தக் கருத்துடையவர்களுடன் இருப்பதில் எனக்கு எந்த ஆக்ஷேபமும் இல்லை. உண்மையில் அப்படி சில நண்பர்களுடனும் பொழுதைக் கழித்ததும் உண்டு. இந்த விஷயத்தில் உங்கள் கருத்து என்ன என்று தெரிந்து கொள்ளலாமா?”
“நான் இதைப் பற்றியெல்லாம் யோசித்த்தே இல்லை. இருந்தாலும் நீங்கள் சொல்வதால் யோசிக்கிறேன். தனியாக நிர்வாணம் இல்லாவிட்டாலும் ஒரு கம்பெனி இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்றே தோன்றுகிறது.”

அதற்குள் என் மனைவி வாசற்கதவைத் திறந்து உள்ளே வந்தாள்.
“வாங்க சார். எப்போ வந்தீங்க?” என்று வரவேற்றாள்.
“சும்மாதான் சாருடன் கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்.”
“ரொம்ப ப்ளேடு போட்டு விடுவாரே?”
“இல்லை. மிக சுவாரஸ்யமான விஷயங்களைப் பற்றியெல்லாம் சொன்னார்.”
“எல்லாம் முதலில் அப்படித்தான் இருக்கும். ஜமாயுங்க.” என்றவாறு உள்ளே போனாள்.
“சரி, சார், நான் இன்னொரு நாள் வருகிறேன்.” என்று கிளம்பினார்.

இரண்டு நாள் கழித்தூ நான் வாசலில் நின்றிருந்தபோது என்னிடம் வந்தார்.
“சார், உங்கள் மனைவி சில மணி நேரம் வெளியில் போனால் கூப்பிடுங்கள். நான் வருகிறேன். அதைப் பற்றி உங்களிடம் விரிவாகப் பேசவேண்டும்.” என்று கூறி விட்டுச் சென்றுவிட்டார்.
அதற்கு பின் ஒரு வாரம் இருக்கும். என் மனைவி பெண் வீட்டிற்குச் சென்றிருந்தபோது, அவர் வீட்டுக் கதவைத் தட்டினேன். திறந்தவர், “உங்கள் வீட்டில் இருங்கள். ஒரு நிமிட்த்தில் வருகிறேன்” என்றார்.

நான் வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன். ஒரு நிமிட்த்தில் கதவைத் தட்டினார். நான் திறந்தேன். அவர் உள்ளே நுழைந்து கதவை உள்ளிருந்து பூட்டினார். பிறகு என் அருகே அமர்ந்து கொண்டார்.
“நீங்கள் போன வாரம் சொன்னதை யோசித்துப் பார்த்தேன். எனக்கும் ட்ரை பண்ணினால் தேவலை என்று தோன்றியது. ஆனால் தனியாக முயற்சி செய்ய யோசனையாக இருந்தது. நீங்கள் கம்பெனி கொடுத்தால் நானும் உங்களைப் போல இருக்க முயற்சி செய்கிறேன். உங்களுக்கு இதில் ஏதாவது ஆக்ஷேபம் இருந்தால் சொல்லி விடுங்கள்.”

“எனக்கு இதில் என்ன ஆட்சேபணை. என்னுடைய ஒரே பிரச்னை என்ன வென்றால், நான் அம்மணமாக இருக்கும்போது வேறு யாரும் உடையுடன் இருக்கக் கூடாது. அவ்வளவுதான். அதற்காக இருவரும் ஒரே நேரத்தில் உடைகளைக் கழட்ட முடியாது. அதிலும் உங்களுக்குப் பழக்கம் இல்லை என்பதால் கொஞ்சம் கூச்சம் இருக்கும். அது ஓகே. சரி இப்பொழுதே ஆரம்பிக்கலாமா?”

“ம்….ம்.”
“ என்ன சார். இவ்வளவு யோசிக்கிறீர்கள்? இதோ பாருங்கள்.” என்றவாறு உட்கார்ந்த நிலையிலேயே எனது வேட்டியைக் கழட்டி எதிர் சோஃபாவின் மேல் எறிந்தேன். இப்போது நான் அவர் அருகே முழு நிர்வாணமாக உட்கார்ந்திருந்தேன். நான் எப்போதும் வீட்டில் ஜட்டி போடுவதில்லை என்பதால் என் குஞ்சு அது பாட்டுக்கு தொடைகளுக்கிடையில் சிறியதாகக் கிடந்தது.

அவருக்கு வியர்த்துக் கொட்ட ஆரம்பித்தது. என்னையே, அதுவும் புதிதாகக் கிடைத்த என் குஞ்சின் தரிசனத்தையே முறைத்துப் பார்த்தபடி உட்கார்ந்திருந்தார்.
“ம். இப்போ நீங்க..”

அவர் மெதுவாக எழுந்து கொண்டு, திரும்பி நின்றுகொண்டார். வேட்டியை அவிழ்த்தார். நான் அவரிடமிருந்து வேட்டியை வாங்கி எதிர் சோஃபாவில் போட்டேன். இப்போது அவருடைய நீல நிற ஜட்டி மட்டும் காட்சி அளித்தது.
“இப்படித் திரும்புங்க.”

தயங்கித் தயங்கி என்புறம் திரும்பினார். அவருடைய சாமான் பெரிதாகி அவர் ஜட்டியை இடித்துக்கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தது.
“அதையும் கழட்டிடுங்க சார்.” என்றேன்.

அவர் தர்மசங்கடமாக அசடு வழியச் சிரித்தவாறே, “இல்லை, நான் இன்னொரு சாமானை இவ்வளவு கிட்டே பார்த்ததில்லயா? அதனால் என்னுடையது ரொம்பப் பெரிசாயிடுச்சு.”

“அதனாலே ஒன்றும் இல்லை சார். என்னோடதும் இதட் விடப் பெரிசாகும். பார்க்கலாம். நீங்கள் இன்னும் முழு நிர்வாணமாக ஆகவே இல்லையே. அப்புறம் பாருங்கள். இதை விட நிறைய வேடிக்கை எல்லாம் காத்திருக்கு.”
இப்போது கொஞ்சம் தைரியம் வந்தவராய் ஜட்டியை மெதுவாக்க் கீழே இழுத்தார். அது கொஞ்சத்திற்கு மேலே கீழே வரவில்லை. அவர் சாமான் அதில் மாட்டிக் கொண்டிருந்தது.

“நான் வேணா கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணட்டுமா?” என்று கேட்டவாறே, நான் எழுந்து அவர் ஜட்டிக்குள் கை விட்டு அவர் குஞ்சை வெளியே எடுத்து விட்டேன். இப்போது அவர் ஜட்டி எளிதாகக் கீழே இறங்கியது. உடனே அவர் என் கையைத் தட்டி விட்டார்.

“பரவாயில்லை. இப்படி என் அருகே உட்கார்ந்து கொள்ளுங்கள்.”
அவர் என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டு எங்கோ பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

“சார், சாதாரணமாக இருங்கள். நாம் எப்போதும் போல பேசிக் கொண்டிருக்கலாம்.”
அவர் ஏதோ பேச முயற்சி செய்தாரே தவிர, பேச்சில் மனம் லயிக்க வில்லை. அவ்வப்போது ஓரக் கண்ணால் என் சாமானையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். என்னுடையதும் இப்போது கொஞ்சம் பெரிசாகி விட்டிருந்த்து.

நான் சிரித்துக் கொண்டே, “சார் நீங்கள் அவ்வளவு யோசிக்கவே வேண்டா.ம். வேணுமானால் என்னோட சாமானைத் தொட்டுப் பாருங்கள். இல்லை. கையில் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள்.” என்றேன்.
“சீசீ, அதெல்லாம் வேண்டாம் சார்.”