சதிலீலாவதி காதல் திருமணம் – 5

மாலை விமானத்தில் மும்பாய் செல்ல எனக்கும் மாமனார்க்கும் டிக்கெட் எடுத்தோம் . என் கனவன் ரவி உயிரேடு இருப்பதை கேட்டதும் எனக்கு என் உயிரே வந்த மாதிரி இருந்தது . நாங்கள் பல வருடங்கள் இருஉயிர் ஒரு உயிர் என காதலித்து ,அழகாக 4 வருடம் சந்தோஷமாக தாம்பத்யம் வைத்து ஆண் குழந்தை பெற்றோம் .

நான் ரவிக்கு பிடித்த இனிப்பு வகைகள் , புது துணி , அவர்க்கு பிடித்த உடை அணிந்து , பையனை பேச சொல்லி விடியோ எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன் . சிவா என்னை நீ போக வேண்டாம் , அப்பா போய் அண்ணனை அழைத்து வருவார் என்றான் . நான் முடியாது நானும் போவேன் என்றேன் .என்னை தனியாக அவன் ரூம்புக்கு கூப்பிட்டான் . அப்போது மாமா என்னை கூப்பிட நான் \”வாரேன் மாமா\” என்று விமானநிலையம் கிளம்பினோம்

நான் மும்பாய் சென்று , கால் டேக்சியில் நேரக ஆஸ்பிட்டலுக்கு சென்றோம் . அங்கு இவர் புது சட்டை பைஜாமா போட்டு எங்களுக்காக காந்திருந்தார். எங்களுக்கு யாருக்கும் பேச வாய் வரவில்லை . மாமா ரவியை பார்த்து \”நான் உன்னை இழந்து நடைபிணமாக வாழ்ந்தேன் , இப்பா தான் உயிர் வந்த மாதிரி இருக்கு \”என்றார் . என்னை கட்டிப்பிடித்து முகம் எல்லாம் முத்தம் தந்தார் . என் முகத்தில் இருந்த காயத்தை பார்த்து \” என்ன கன்னம், உதடு எல்லாம் காயம் என்றார்

நான் எல்லாம் அலர்ஜினால் வந்த புண் என்றேன் .

டாக்டர் நீங்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் போகலாம் . அவர் முழுமையாக குணம் அடைந்து விட்டார்

. இப்போது முழு ஆரோக்கியமாக உள்ளார் . வாழ்த்துக்கள் . 100 வயசு உங்களுக்கு என்றார்.