சித்தியின் வாசம் 12

நான் – ப்ளீஸ் சித்தி, இன்னைக்கு மட்டும் தான்.
சித்தி – ஐயோ… உன்னுடன். தினமும் பெரிய போராட்டமா இருக்குது எனக்கு. உன்னை சொல்லி திருத்தவும் முடியாது. தயவு செய்து இங்கிருந்து போய்விடு என்றால்.
நான் – இன்னைக்கும் மட்டும் தா சித்தி ப்ளீஸ்.
சித்தி – அதுல என்னடா வசம் வருது உனக்கு, உனக்கு என்ன புத்தி சுகம் இல்லையடா? அது ஆளுக்கு திணிடா அதில் வியர்வை நாத்தம் தாண்டா வரும் முட்டாள்.
நான் – அது நாத்தம் இல்லை சித்தி, உன் வாசம், அது எனக்கு வேணும் ப்ளீஸ்.
சித்தி – உன்னை திருத்த முடியாது, சொல்லி புரிய வைக்கும் நிலையிலும் நீ இப்ப இல்லை. இப்ப என்ன உனக்கு எனது அழுக்கு துணி வேணும் தானே. சரி நீ போ நான் இங்கே வைக்கின்றேன் நீ வந்து எடுத்துக்கடா நாயே.

நான் – இல்லை சித்தி, நான் இங்கயே நிக்கிறேன். நீ கழட்டும் பொது அதனை என்னிடம் தா….
சித்தி – உனக்கென்னடா, கொஞ்சமும் கூச்சம் இல்லையடா என்னிடம் இப்படி நடந்து கொள்ள, என்னால் முடியாது நீ போ.

நான் – எல்லாம் ஒன்று தானே சித்தி, நீ கழட்டும் போதே தாயென் ப்ளீஸ்..
சித்தி – நீ ஒரு முட்டாள், உன்னுடன் மனுஷர் போசுவங்களா. சரி நீ வெளியே நில் நான் கழட்டி தரேன்.
என்று சொல்லிக்கொன்னு கதவை பூட்டினாள். நான் கதவை தட்டி தட்டி திறக்க சொன்னேன். அவள் மறுபடி என்னடா அதுதான் தரேன்னு சொல்லிட்டேன்ல . இப்ப என்னடா என்றால்.
நான் – இல்ல சித்தி கதவை பூட்டதே, நான் வெளியே நிக்கிறேன், நீ கழட்டும் போதே ஒன்னு ஒண்ணா என்னிடம் தாயேன் ப்ளீஸ்.

சித்தி – நீ எல்லாம் மனுஷ யென்மம் கிடையாது…………. என்று என்னை திட்டியபடி கதவின் மூளை அருகே சென்று நின்று கொண்டு கதவினை கொஞ்சமாக சாத்திக்கொண்டாள். அவள் என்னை திட்டுவதை நிறுத்தவில்லை. ஆனால் அது எனக்கு ரொம்பவும் பிடித்தது. காரணம் அவள் என்னை திட்டினாலும் எனது விருப்பம் நிறைவேற போகுது என்று. அவள் என்னை திட்டியபடி முதலில் அவளது நைட்டிய கழட்டி கதவின் இடைவெளியால் தந்தாள். என்னுடன் நடந்த வாக்குவாதத்தினால் அவளது உடம்பு இன்னும் வியர்த்து நனைத்தது இருக்கும் போல. அவளது நைட்டி ஈரமாகி இருந்தது.