அம்மா என்றால் அன்பு – 2

அவளும் மூன்று வருடங்களாக குழந்தையில்லாமல் இப்போது தான் கர்ப்பமாகியிருக்கிறாள். அவளுடைய முகத்தில் பூரிப்பை கண்டு எனக்கு பொறாமையாக இருந்தது. நமக்கும் இப்படியொரு வாய்ப்பு கிடைக்காதா என ஏக்கமாக இருந்தது.

தனிமையில் அவளிடம் பேச்சுக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் போது என் கதையை கூறிவிட்டு, “ம்ம்ம்….உனக்கு பரவாயில்லை ஆண்டவன் கண் திறந்துட்டான். எனக்கு எப்போ திறப்பானோ தெரியலை,” என்றேன்.

அவள் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு என் காதருகில் வந்து, “ஆண்டவன் கண் திறக்கணும்னு காத்துக்கிட்டு இருந்தா நீ இப்படியே ஏச்சும் பேச்சும் வாங்கிகிட்டிருக்க வேண்டிதான். நாமதாண்டி நம்ம வழியே தேடிக்கணும்,” என்றாள்.

“என்னடி சொல்றே? நாமதான் வழியை தேடிக்கணுமா? புரியலேயேடி.”

“இந்த குழந்தை அவருதில்லேடி?” என என் காதில் ரகசியமாக கூறினாள்.

ஒரு வினாடி எனக்கு சப்த நாடியும் ஒடுங்கிவிட்டது. “என்னடி சொல்றே? அப்ப இதுக்கு அப்பா யாருடி?”

“அவரில்ல! அவ்வளவுதான் சொல்லுவேன். இப்ப பாத்தியா இந்த வீடே என்னை தாங்குது. ரெண்டு வருஷமா நான் பட்ட அவஸ்தை….அப்பா என்ன்ன்ன்ன பேச்சு….என்ன்ன ஏச்சு….இந்த ஆம்பிளைகளே இப்படி தான். தன் பக்கம் குறை இருந்தா ஒத்துக்கவே மாட்டாங்க. அதுதான் ஒருத்தருக்கும் தெரியாம பதிலடி கொடுத்துட்டேன்.”

“என்னயிருந்தாலும் நீ செஞ்சது தப்பில்லையா? நாளைக்கே இந்த குழந்தைக்கு அப்பன் ஏதாவது பிரச்சினை பண்ணுனாண்ன என்னடி பண்ணுவே.”

“அப்படி எந்த பிரச்சினயும் வராத ஆளாத் தான் செலக்ட் பண்ணுனேன். எந்த பிரச்சினையும் வராது. ஏண்டி நீயும் அது மாதிரியே பண்ணி இந்த ஆளுங்களோட வாயை அடைக்க கூடாது?”

“ஐயோ எனக்கு வேணாம்பா!…நாளைக்கு ஏதாவது பிரச்சினைன்னா நான் செத்தே போயிடுவேன்.”

“அப்போ நீ பிரச்சினை வருமோன்னு பயந்து தான் இதுக்கு வேணாம்னு சொல்றே. மனசுக்குள்ளே இதுக்கு விருப்பம் தான் இல்ல?”

“அப்படியில்லேடி….” என நான் இழுத்தேன்.

“உனக்கு உன் குழந்தையை கொஞ்சனும்னு ஆசையில்லியா?”

“இருக்குத்தான்! ஆனால் இப்படி தப்பு செஞ்சு……”

“எதுடி தப்பு. இவனுகளாலே கொடுக்க முடியாததை நாம் வேற இடத்துலே இருந்து வாங்கிக்கிறோம். இதுல என்னடி தப்பு இருக்கு?”

நான் ஒன்றும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.

“என்னடி சொல்லு….அவனை உன் வீட்டுக்கும் அனுப்பட்டுமா?”

“ஐயோ வீட்டுக்கெல்லாம் வேணாண்டி! ஏதாவது பிரச்சினை வந்துரப்போது!…..”

“அப்ப ஏதாவது ஹோட்டல்ல ரூம் போட்டுக்கிறீயா?”

“ஐயோ! ஹோட்டல்லேயா….?”

“அப்புறம் என்னடி? உள்ளுர்லே இருக்க நானே தைரியமா அவனை வீட்டுக்கு வர வச்சு காரியத்தை முடிச்சிருக்கேன். நீ எங்கேயோ வெளியூரில இருக்கே…உனக்கு என்னடி பிரச்சினை வரப் போவுது?”

“இல்லேடி அக்கம் பக்கத்துலே யாராவது பார்த்திட்டு…….”

“யாரு பார்த்தாலும் ஒன்னும் பிரச்சினை வராது. அதுக்கு நான் காரண்டி. ஓக்கேயா?”

நான் தயங்கி தயங்கி சரியென்றேன்.

சரி உன்வீட்டுக்காரர்தான் அடிக்கடி வெளியூர் போவார்லே! அப்படி போகும் போது சொல்லு. நான் அவனை அனுப்பறேன்.

இது எனக்கும் சரியென படவே சரியென்றேன்.

******
அடுத்த வாரத்திலேயே அந்த மாதிரியான சந்தர்ப்பம் அமைந்தது. என் கணவர் இரண்டு நாள் வெளியூர் செல்வதாக தெரிவித்தார். நான் உடனே நான் மல்லிகாவுக்கு விஷயத்தைக் கூற அவள் அன்றே ஆளை அனுப்பி வைப்பதாகக் கூறினாள்.

அன்று மாலை காலிங்க் பெல் சத்தம் கேட்க நான் ஒருவித படபடப்புடன் கதவை திறந்தேன். அங்கே என் உடன் பிறந்த தம்பி நின்றிருந்தான். அவனைக் கண்டதும் எனக்கு ஷாக்கடித்தது போல் இருந்தது. என்னடா இது இவள் வேறு ஆளை அனுப்புவதாக கூறியிருக்கிறாள். இந்த நேரத்தில் இவன் பூஜை நேரத்தில் கரடி போல…என எண்ணிக் கொண்டு அவனுக்கு தெரியாமல் அவளுக்கு போன் செய்தேன்.

“டீ! இன்னைக்கு ஆளை அனுப்பாதே. இங்கே என் தம்பி வந்திருக்கான்,” என்றேன்.

களுக்கென சிரித்த அவள், “நான் அனுப்புன ஆளு உன் வீட்டுக்குள்ளேயே வந்துட்டாண்டி,” என்றாள்.

“நீ என்னடி சொல்றே? என் தம்பி மட்டும் தாண்டி வந்துருக்கான்.”

“நானும் அவனைத் தாண்டி சொல்றேன். நான் தான் ரொம்ப நம்பிக்கையான ஆளுன்னு சொன்னேன்ல. எந்த தம்பியாவது அக்காவோட வாழ்க்கை பாழாப் போறதே விரும்புவானா?”

எனக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி. “என்னடி சொல்றே அப்ப உன் வயித்திலே வளர்றது….”

“ஆமாடி அவன் பிள்ள தான்! எனக்கும் அவன் தம்பி தானேடி! யார் கிட்டேயும் வாயை திறக்க மாட்டான்.” நான் அப்படியே வாயடைத்து நின்றேன்.

*******
எங்களது சிறிய வீடு. ஒரு ஹாலும் ஒரு கிச்சனும் மட்டுமே. ஹாலில் தான் எல்லாம். சிறிய வீடு ஆதலால் கட்டில் கொண்டு வரவில்லை. பாய் விரித்து தான் படுத்துக் கொள்வோம். இரவு நேரம் வந்தது. நான் சுவர் ஓரமாக படுத்துக் கொள்ள சற்று தள்ளி என் தம்பியும் படுத்துக் கொண்டான். சிறிய விடிவிளக்கு மட்டும் மெல்லிய வெளிச்சத்தைப் பரப்பிக் கொண்டிருந்தது. நான் சுவரைப் பார்க்க படுத்திருக்க என் தம்பி என் பின்னால் என் பக்கமாக திரும்பிப் படுத்திருந்தான். எனக்கும் அவனுக்கும் ஒரு வயசுதான் வித்தியாசம். எனக்கு நெஞ்செல்லாம் படபடக்க இதயம் திக் திக் என அடித்துக் கொண்டிருந்தது. சுத்தமாக உறக்கம் வரவில்லை. நீண்ட நேரம் என் தம்பியிடம் இருந்தும் எந்த ரெஸ்பான்ஸும் இல்லாததால் மெதுவாக திரும்பிப் பார்த்தேன். அவனும் என்னுடைய மன நிலையிலேயே இருப்பது தெரிந்தது. தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு “என்னடா தூக்கம் வரலையா?” என்றேன். அவன் ம்ம்ம்…என்றான். நான் மறுபடியும் சுவரை நோக்கி திரும்பிப் படுத்துக் கொண்டேன்.

நான் கேட்டதை என்னுடைய அழைப்பாக எடுத்துக் கொண்டானோ என்னவோ என்னை நெருங்கிப் படுத்தான். நெஞ்சம் படபடக்க நான் என் விரல் நகத்தைக் கடிக்க ஆரம்பித்தேன். என் கை கால்கள் நடுங்கியது. அவன் தன் வலது கையை என் இடுப்பில் வைக்க எனக்கு குப்பென வேர்த்தது. நான் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல் இருந்ததைக் கண்டு மேலும் தைரியம் அடைந்த அவன் மெதுவாக தன் கையை கீழிறக்கி என் வயிற்றை தடவினான். என் நாசியிலிருந்து உஷ்ணக் காற்று வெளிவந்தது. மேனியில் சிறிய நடுக்கம் ஏற்பட்டது. அவனுடைய கரங்களும் லேசாக நடுங்கியது. என் வயிற்றில் கை வைத்து என்னை தன்னை நோக்கி இழுத்த அவன் தானும் முன்னேறி என் முதுகை ஒட்டினான். அவனுடைய உஷ்ணமான மூச்சுக் காற்று என் திறந்த முதுகில் பட்டு என்னை மேலும் சூடாக்கியது. தன் உதடுகளை என் முதுகில் பதித்து என் வயிற்றை தன் கையால் அழுத்த என் இரத்த ஓட்டமே நின்றது போல உணர்ந்தேன்.

நான் என் உடலை குறுக்கி இருக்க அவன் தன் கையை வயிற்றில் இருந்து மேலே கொண்டு வந்து என் முலைகளின் வளைந்த அடிக்கோளத்தை தடவினான். என்னிடமிருந்து பெருமூச்சுகளாக வெளிப்பட்டது. இதயம் படபடவென அடித்துக் கொண்டது. அவன் கை என் முலையை லேசாகப் பிடித்து ஜாக்கெட்டுடன் சேர்த்து கசக்கியது. ஹூக்குகளை கழற்றி என் முலைகளை அவன் அழுத்திப் பிடித்தான். என் காம்புகள் தடித்து விறைத்தன. காம்புகளை மெதுவாக நிரடினான். கெட்டியான என் முலைகள் மேலும் கெட்டியானது. நாம் தப்பு பண்ணுகிறோம் என என் மனசாட்சி உறுத்தியது. ஆனாலும் குழந்தை ஆசை என் மனசாட்சியை வென்றது. திரும்பிப் படுத்து அவனை என் நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைத்தேன். இருவரும் உதடுகளை இணைத்து முத்தம் கொடுத்தோம். என் முலைகள் அவனுடைய மார்பில் அழுந்தியது.

மேலே உள்ள பிராந்தியங்களுக்கு விடுதலை கொடுத்த அவன் கை கீழேயுள்ள சமஸ்தானத்தை நோக்கி திரும்பியது. என் இடுப்புக்கு நகர்ந்த அவன் கை என் வயிற்றை உள்ளே அழுத்தி என் சேலைக்கும் வயிற்றுக்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் புகுந்தது. மெதுவாக அவன் கையை வெளியே உருவ அவன் கையோடு என்னுடைய சேலையின் கொசுவமும் வெளி வந்தது. தன் காலை தூக்கி என் காலின் மேலே போட்டு தன் கட்டைவிரலால் என் பாதத்தை தடவினான். அவன் கட்டைவிரல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் காலின் மேல் நகர்ந்து பாவாடையுடன் சேர்த்து என் புடவையை உயர்த்தியது. அவன் கையை கீழே இறக்கி காலால் உயர்த்திய பாவடையின் உள்ளே விட்டு என் தொடையில் வைத்தான்.என் அங்கங்கள் சூடேறி தகித்துக் கொண்டிருந்தன. மல்லிகா இவனுக்கு நன்றாகத்தான் டிரெயினிங்க் கொடுத்திருக்கிறாள். ஒரு பெண்ணை எப்படி சூடாக்குவது என தெரிந்து வைத்திருக்கிறான்.