சித்தியின் வாசம் 2

நான் – சூரி, உனக்கு கேர்ள் பிரண்ட் யாராவது இறுக்கர்களா?
சூரி – ஆம், நிறைய இருக்காங்க.
நான் – நீ யாரையாவது லவ் பண்றியா?
சூரி- இல்லை, ஆனால் எல்லோருடனும் பழகுவேன் என்றான்.
நான்- பழகுவேன் என்றால், செக்ஸ்?
சூரி – இல்லை… இல்லை ……………….
நான் – நீ சிறு வயதில் இருந்து அம்மாவுடன் மட்டும் தான் இருக்கின்றாய், உனக்கு அம்மா என்றால் நிறைய பிடிக்குமோ என்று அவனுக்கு சந்தேகம் வராத வரு கேட்டேன்.

சூரி- நிறைய பிடிக்கும். அவளும் எனக்கு கேர்ள் பிரென்ட் மாதிரி தான். நன்றாக பழகுவால்.
நான் – நான் உன்னை ஒன்று கோட்ப்பேன். நீ உண்மை சொல்ல வேண்டும்.
சூரி – என்ன?
நான் – உனக்கு கை போடும் பழக்கம் இருக்கா?
சூரி – ஏன், ஏன் இப்படி கேக்கிறாய்?
நான்- சும்மாதான் சொல்லேன்.
சூரி – ம்ம்ம், இருக்கு .. எப்பாவது செய்வேன். ஏன்?
நான் – எனக்கும் இருக்கு, எனக்கு இங்க வந்தப்பிறகு சந்தர்ப்பம் கிடைக்கவில்லை. அதுதான்.
சூரி – ஓ, அதனாலே என்ன? எங்கட வீட்லல தான் பிரீ யா இருக்கலாம் தானே.
நான் – ம்ம், பட் நான், கை வேலை செய்யும் பொது, யாராச்சும் பெண்களை நினைத்துப்பெண். எனக்கு இங்கு யாரும் செட் ஆஹா வில்லை. அதுதான்.

சூரி- அதுக்கென்ன, இங்க எத்தனை பேர் இருக்காங்க, யாரையாச்சும் நினைச்சுக்க வேண்டியதுதான்.
நான் – ம்ம், ட்ரை பண்ணனும். ஆமா நீ கை வேலை செய்யும் பொது யாரையாச்சும் நினச்சுக்குவியா?
சூரி – ஆம், என்னுடன் படிக்கும் பெண்களை நினைத்து கொள்வேன்
நான் தெடர்ந்தேன், நான் வந்ததில் இருந்து ஒன்றை கவனித்தேன். உன்னிடம் கேட்பேன். உண்மையை சொல்ல வேண்டும்.

சூரி – கேள், என்ன?
நான் – ஒருநாள் ராத்திரி, கை வேலை செய்வதை அவதானித்தேன், நீ புஷ்பா என்று ஒரு பெண்ணை முனகியபடி இருந்தாய். யார் அது?
அவன் ஒரு நிமிடம் அமைதியா இருந்து விட்டு. அது எனது ஸ்கூல் ப்ரண்ட் என்றான்.
இவன் உண்மையை செல்ல மாட்டான், அவன் அது தனது அம்மா என்று சொன்னால், அது தவராகிடும் என்ற பயம்.

நான் – அப்ப நீ கைஜில் வைத்திருக்கும் யட்டியும் அவளுடையதா?
சூரி- சற்று யோசித்து, அம்.
நான் – அவனுடன், நேரடியா விஷயத்துக்கு வந்தேன்.

தொடரும்……….