காலேஜ் டூரில் நடந்த கதை-3

இப்போது, ராதா பின்னால் திரும்பி, “டீ, தண்ணீர் பாட்டில் காலியாகிவிட்டதா? எனக்குக் கொஞ்சம் கொடுடி, நீயே குடித்துத் தீர்த்து விடாதே.” என்று கையைப் பின்னால் நீட்டினாள். நான் என்னிடம் இருந்த பாட்டிலை நீட்டினேன்.
“இது போதுமா, இன்னும் கொஞ்சம் வேணுமா பாரு.” என்று அவளிடம் கொடுத்தேன்.
அவள் பாட்டிலைத் திறந்து கடகடவென மீதி இருந்த்தைக் குடித்து முடித்தாள். ஒரு ஏப்பம் விட்டாள்.
“சூப்பர்” என்றாள்.
அவளுக்குப் பக்கத்தில் இருந்த பெண், அவளை விசித்திரமாகப் பார்த்தாள்.
“ஏண்டி, தண்ணீல சூப்பர்ங்கறதுக்கு என்னடி இருக்கு.?” என்றாள்
ராதா, :இந்தா, நீ வேணா கொஞ்சம் குடிச்சுப்பாரு” என்றாள்.
நான் அவ்ளைப் பின்னால் இருது தோலில் கிள்ளினேன்.

ராதா, “அதை என்னிடம் கொடு, இதை விட்டால் என்னிடம் பெங்களூர் போகும் வரை என் கிட்ட வேறே தண்ணீர் கிடையாது.” என்றேன்.
அவள் சிரித்துக் கொண்டே, “எனக்கும் தெரியுண்டா. ஏன் பதர்றே? இந்த உன் பாட்டில். “ என்று பின்னால் நீட்டியவள் அதை அப்படியே ஜன்னல் வழியக சாலையில் வீசியெறிந்தாள்.
“அடிப்பாவி, என்னடி செஞ்சே?” என்றேன்.
“டேய், அதைக் காலி பண்ணிட்டேண்டா. அதான் தூக்கி எறிந்தேன். உனக்கு தண்ணீர் வேணும்னா அனிதா கிட்டே கேளு, நிறைய தருவா. அவ கிட்டே இன்னும் நிறைய ஸ்டாக் இருக்கு” என்று என்னைப் பார்த்துக் கண்ணடித்தாள்.

அனிதா ஒரு பத்து நிமிடம் என்னுடைய பூளைப் பிசிந்து கொண்டிருந்தாள். அதற்குள் பஸ் பெங்களூருக்குள் நுழைந்து விட்டது. அதனால் அவள் என் மேல் மூடி யிருந்த சால்வையை எடுக்கப் போனாள். நான் அவள் கையைத் தடுத்து, என் கையை உள்ளே கொண்டு போய், மெதுவாக என் பூளை உள்ளே திணித்து ஜட்டிக்குள் வைத்து கஷ்டப்பட்டு ஜிப்பை மூடுவதற்கும் பஸ் ஹோட்டலில் வந்து நிற்பதற்கும் சரியாக இருந்தது.
(தொடரும்)