கண்ணாமூச்சி ரே ரே – 50

Tamil Hot Sex Stories – “இல்லத்தான்.. அந்த ஆசைலாம் எப்போவோ போய்டுச்சு..!! இந்த அஞ்சாறு நாள் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டுட்டேன் அத்தான்.. இங்க வந்ததுல இருந்தே எதுவும் சரியில்ல.. நாம மைசூருக்கே போயிறலாம்..!! உண்மையிலேயே தாமிராவுக்கு என்னாச்சுனு தெரிஞ்சுக்க ஆசைப்பட்டேன்.. அதுவும் இப்போ தெரிஞ்சு போச்சு.. போதும்.. கெளம்பிறலாம்..!!” பரிதாபமாக சொன்ன ஆதிராவை ஏக்கமாக ஏறிட்டான் சிபி.

“நானும் நேத்து நைட்டு முழுக்க ரொம்ப துடிச்சுப் போயிட்டேன் ஆதிரா.. உனக்கு என்னாச்சோ ஏதாச்சோன்னு..!!”

“ம்ம்..!!”

“நீ அங்க இருந்து ஃபோன் பண்ணதும்தான் எனக்கு உசுரே வந்தது..!!”

“ம்ம்..!!”

“குறிஞ்சியை பத்தி இத்தனை நாளா எனக்கு ரொம்பலாம் நம்பிக்கை இல்ல.. இப்போ நம்புறேன்..!!”

“ம்ம்..!!”

“தாமிரா சொன்னது உண்மைதான் ஆதிரா..!!”

“எ..என்ன..??”

“குறிஞ்சி நல்லவதான்.. என் கண்மணியை எனக்கு காப்பாத்தி குடுத்திருக்குறாளே..?? நீ இல்லாம நான் என்ன செஞ்சிருப்பேன்னு எனக்கு தெரியலடி..!!” உணர்ச்சி பெருக்கெடுத்தவனாய் சிபி சொல்ல,

“அத்தான்..!!” அவனது அன்பில் கசிந்துருகிப் போனாள் ஆதிரா.

“இனி நமக்கு எந்தக்கஷ்டமும் இல்ல ஆதிரா.. நிம்மதியா தூங்கு.. காலைல இந்த ஊரை விட்டு கெளம்பிறலாம்..!!”

“ம்ம்.. சரித்தான்..!!”

மனைவியை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டான் சிபி.. கணவனின் அணைப்புக்குள் சுகமாக அடங்கிப் போனாள் ஆதிரா..!! இமைகளால் விழிகளைப் போர்த்திவிட்டு.. இருவரும் நித்திரைக்காக காத்திருந்தனர்..!!

அடுத்தநாள் காலை.. எப்போதையும்விட சற்று தாமதமாகவே கண்விழித்தாள் ஆதிரா..!! ஜன்னலின் வழியே பாய்ந்த சூரியக்கதிர்களின் வெப்பம்.. முகத்தில் பரவவுமே இமைகளை மெல்ல மெல்ல பிரித்தாள்..!! உடம்பை முறுக்கி புரண்டு படுத்தாள்.. சிபி படுத்திருந்த இடம் இப்போது காலியாக இருக்க, நெற்றியை சற்றே சுருக்கினாள்.. அடுத்த நொடியே வாயை அகலமாக திறந்து, ஒரு பெரிய கொட்டாவியை வெளிப்படுத்தினாள்..!!

சோம்பலுடனே எழுந்து முகம் கழுவிக்கொண்டாள்.. ப்ரஷில் பேஸ்ட் பிதுக்கி பல்தேய்த்துக் கொண்டாள்..!! கலைந்திருந்த கூந்தலைச் சுருட்டி கொண்டையிட்டவாறே.. படியிறங்கி கீழே வந்தாள்..!!

“என்னங்க..!!” கணவனை ஒருமுறை அழைத்துப் பார்த்தாள்.

கீழ்த்தளத்திலும் சிபியை எங்குமே காணவில்லை..!! சமையலறையில் இருந்து ஏதோ சப்தம் வந்தது.. எட்டிப் பார்த்தாள்.. உள்ளே.. வனக்கொடி பாத்திரங்கள் தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள்..!! எட்டிப்பார்த்த ஆதிராவை அவள் காண நேரிட்டதும்..

“ஆதிராம்மா.. எந்திரிச்சாச்சா..?? காப்பி போட்டு கொண்டாரவா..??” என்று கனிவாக கேட்டாள்.

“ம்ம்.. கொண்டாங்கம்மா..!!”

“இரும்மா.. ரெண்டே நிமிஷம்..!!”

வனக்கொடி சொன்னதும் அங்கிருந்து நகர நினைத்த ஆதிரா.. சற்றே தயங்கி நின்று.. பிறகு மீண்டும் சமையலறைக்குள் பார்த்து கேட்டாள்..!!

“அவர் எங்கயும் வெளில போனாராம்மா.. பாத்திங்களா நீங்க..??”

“இல்லையம்மா.. பாக்கலையே..?? நான் இப்பத்தான வந்தேன்..!!”

“ஓ.. சரி சரி..!!”

ஆதிரா கிச்சனை விட்டு கிளம்பினாள்..!! ஹாலின் இன்னொரு மூலைக்கு சென்று.. ஜன்னல் வழியாக வெளியே எட்டிப் பார்த்தாள்.. பனியில் நனைந்துபோய் நின்றிருந்தது அவர்களது கார்..!! தொலைவாக எங்கும் செல்லவில்லை என்று தோன்றியது.. அருகில் எங்காவது உலாவ சென்றிருப்பார் என்று நினைத்துக் கொண்டாள்..!!

மீண்டும் மாடிப்படியேறி தங்கள் அறைக்கு வந்தாள்.. வந்ததுமே தனது செல்ஃபோனை கையில் எடுத்தாள்.. சிபியின் நம்பருக்கு கால் செய்தாள்..!! அடுத்த முனையில் ரிங் சென்றது.. அதே நேரம்..

“க்க்க்க்ர்ர்ர்ர்ர்.. க்க்க்க்ர்ர்ர்ர்ர்..!!”

என்று அறைக்குள் ஒரு சப்தம்.. தலையணைக்கு அருகில் கிடந்து துடித்துக் கொண்டிருந்தது சிபியின் செல்ஃபோன்..!!

‘ப்ச்.. ஃபோனைக்கூட இங்கய போட்டுட்டு எங்க போனாரு..??’ ஆதிரா மனதுக்குள்ளேயே அவ்வாறு சலித்துக்கொண்டபோதுதான்..

“டப்.. டப்டப்.. டப்.. டப்டப்..!!!” அவளுக்கு மிக நெருக்கமாக அந்த சப்தம் கேட்டது.

அது என்ன சப்தம் என்று ஆதிராவுக்கு புரியவில்லை..!! முகத்தில் ஒருவித குழப்பரேகைகள் பரவ.. எங்கிருந்து அந்த சப்தம் வருகிறதென்று அந்த அறையை சுற்றி சுற்றி பார்த்தாள்..!! ஒரு சிலவினாடிகள்.. ஆதிராவால் அறைக்குள் எந்த வித்தியாசத்தையும் உணரமுடியவில்லை..!!

“டப்.. டப்டப்.. டப்.. டப்டப்..!!!”

எதுவும் புரியாமல் அப்படியும் இப்படியுமாய் தலையை அசைத்துக்கொண்டிருந்தவளின் கவனத்தை.. எதேச்சையாகத்தான் அந்தப்பொருள் கவர்ந்தது..!! நேற்றிரவு சிபி மூடிப்படுத்த போர்வை இப்போது நீள்வாக்கில் சுருண்டிருக்க.. அதற்குள்ளிருந்து வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்தது அந்தப்புத்தக்கம்..!! புத்தகத்தின் அட்டையில் அதன் தலைப்பு பளிச்சென்று மின்னியது..!!

“கண்ணாமூச்சி ரே ரே..!!”

‘இதை அலமாரிலதான வச்சேன்.. இங்க எப்படி வந்துச்சு..??’ – குழப்பமாக நெற்றியை பிசைந்தாள் ஆதிரா.

“டப்.. டப்டப்.. டப்.. டப்டப்..!!!”

அந்த சப்தம் தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டே இருக்க.. அப்படியும் இப்படியுமாய் திரும்பிய ஆதிராவின் பார்வை, இப்போது சட்டென ஓரிடத்தில் நிலைத்தது.. அப்படியே கவனத்தை குவித்து அந்தஇடத்தை உற்றுப் பார்த்தாள்..!! சுருண்டிருந்த சிபியின் போர்வைக்குள் ஒரு சிறியஅசைவு தெரிந்தது.. உள்ளிருந்து ஏதோ ஒன்று துடிப்பது போல..!! அதனுள் இருந்துதான் சப்தம் வருகிறதென்று தெளிவாக புரிந்தது..!!

“டப்.. டப்டப்.. டப்.. டப்டப்..!!!”

உடலுக்குள் ஏதோ ஒருவித சிலிர்ப்பு பரவ ஆரம்பிக்க.. ஆதிரா தனது கையை மெதுவாக நீட்டினாள்.. அந்தப் போர்வையை மெல்ல நெகிழ்த்தினாள்..!! உள்ளிருந்து படக்கென வெளிப்பட்டது அந்த பட்டாம்பூச்சி.. அழகான தனது சிவப்பு சிறகுகளை பட்பட்டென அசைத்து, அந்த அறைக்குள்ளேயே சுற்றிச்சுற்றி பறக்க ஆரம்பித்தது..!! பறக்கிற அந்த பட்டாம்பூச்சியை பார்க்க பார்க்க.. ஆதிராவின் மனதுக்குள் ஒரு இனம்புரியாத பதற்றம் கிளம்பியது..!!

“அப்படியே அந்த பட்டாம்பூச்சியாவே நானும் மாறிடலாம் போல இருக்கு..!!”

முன்பொருமுறை கன்னத்தில் குழிவிழ கணவன் சொன்னது இப்போது நினைவுக்கு வரவும்.. கண்களில் திகில் கொப்பளிக்க அந்த பட்டாம்பூச்சியையே வெறித்துப் பார்த்தாள் ஆதிரா..!!

அத்தியாயம் 22

சிபி காணாமல் போயிருந்தான்.. எங்கு சென்றான் என்கிற சுவடே தெரியாமல் எப்படியோ தொலைந்து போயிருந்தான்..!! அகழி வந்து ஆதிராவுக்கு கிடைத்த உச்சபட்ச அதிர்ச்சி இதுதான் எனலாம்.. தங்கையை தேடவந்து கணவனை தொலைப்போம் என்று கனவிலும் அவள் எண்ணியிருக்கவில்லை..!!

கணவனின் அணைப்பு தந்த கதகதப்புச்சூடு, அவளைவிட்டு இன்னும் நீங்கியிருக்காத நிலையிலே.. காற்றில் சூடமாய் அவன் கரைந்து போயிருந்ததை, அவளால் எப்படி தாங்கிக்கொள்ள இயலும்..?? முதல்நாள் நேர்ந்த பயங்கரத்தின் பதைபதைப்பு, அவளைவிட்டு இன்னும் அகன்றிருக்காத நிலையிலே.. அடுத்தநாளே இன்னொரு பேரதிர்ச்சியை வாங்கிக்கொள்ள, அவளது இதயத்தில்தான் எத்தனை வலுவிருக்கும்..??

அதுவும்.. இன்றுகாலை அகழியைவிட்டு கிளம்பிவிட்டால்.. இந்த பிரச்சினைகளுக்கு எல்லாம் இறுதிப்புள்ளி வைத்துவிடலாம் என்று அவள் நிம்மதியுற்றிருந்த வேளையில்.. இடியாக இப்படியொரு நிகழ்வு அவளது இதயத்தை இரக்கமில்லாமல் தாக்கினால்..?? அப்படியே உடைந்து.. அணுஅணுவாய் உதிர்ந்து.. சில்லுசில்லாய் சிதறிப்போனாள் என்றுதான் சொல்லவேண்டும்..!!

முதல்நாள்தான் அந்த சிவப்பு அங்கி உருவம் மணிமாறனை தூக்கி சென்றதை கண்கூடாக பார்த்திருக்கிறாள்.. முன்பொருமுறை நீருக்கடியிலும், ஜன்னலுக்கு வெளியிலும் பார்த்த அந்த உருவத்தை, அப்போது மனபிரம்மை என்று ஒதுக்கியிருந்தாலும், இப்போது அவையெல்லாம் அப்பட்டமான நிஜம் என்கிற நம்பிக்கை அவளுக்கு வந்திருந்தது..!!

எல்லாவற்றையும் நினைக்க நினைக்க.. அவளது இருதயத்தை ஒரு இனம்புரியாத பயம் வந்து கவ்விக்கொண்டிருந்தது.. அந்த உருவம் தன்னிடம் எதையோ எதிர்பார்க்கிறது, தன்னை சீண்டிப்பார்க்கிறது என்று தோன்றியது.. அவளது புத்திக்கும், சக்திக்கும் அப்பாற்பட்ட ஒரு அமானுஷ்யத்தின் இரும்புப்பிடியை அவளால் தெளிவாக உணரமுடிந்தது..!!

பட்டாம்பூச்சி பறப்பதை பார்த்து மிரண்டு போனவள், பதறியடித்து படிக்கட்டு இறங்கி கீழேவந்தாள்.. பாத்திரம் கழுவிக்கொண்டிருந்த வனக்கொடியிடம், பதைபதைப்புடன் அந்தச்செய்தியை சொன்னாள்..!! ஆரம்பத்தில் வனக்கொடிக்கு அந்த விஷயத்தின் தீவிரம் சட்டென்று உறைக்கவில்லை..!!

“ஐயோ.. அழாத ஆதிராம்மா.. நீ பயப்படுற மாதிரி ஒன்னும் இருக்காது..!! தம்பி பக்கத்துலதான் எங்கயாது போயிருக்கும்.. இப்ப வந்துரும் பாரேன்..!!” என்று ஆதிராவை சமாதானப்படுத்தவே முயன்றாள்.

“இ..இல்லம்மா.. இல்ல.. அவர் வரமாட்டாரு.. அ..அவருக்கு ஏதோ ஆய்டுச்சு.. எ..என்னால நல்லா ஃபீல் பண்ணமுடியுது.. அவருக்கு என்னவோ ஆய்ருச்சும்மா..!!”

ஆதிராவின் கண்களில் அதற்குள்ளாகவே தாரைதாரையாய் கண்ணீர்..!! அந்த புத்தகமும் பட்டாம்பூச்சியும் அவளை வெகுவாக திகிலடையச் செய்திருந்தன.. அதனால்தான் அவளுடைய இந்த நம்பிக்கையில்லா பேச்சு..!! கணவனுக்கு ஏதோ ஆபத்து என்று அவளது காதல்மனது உணர்ந்துகொண்டது.. உள்ளத்தில் உறைந்திருந்த ஒருவித பதட்டம், அவளது உதடுகள் சிந்திய வார்த்தைகளிலும் நிறைந்திருந்தது..!!

“சொ..சொல்றதை கேளு ஆதிராம்மா.. தம்பிக்கு ஒன்னும் ஆயிருக்காது.. நீயா எதையாவது நெனச்சு பொலம்பாத..!! இ..இரு.. நான் இந்த கதிர்ப்பயல உடனே வரசொல்றேன்..!!”

வனக்கொடி சொல்லிவிட்டு டெலிஃபோன் நோக்கி ஓடினாள்.. ஆதிரா அப்படியே சோபாவில் சரிந்து அழ ஆரம்பித்தாள்..!!

ஐந்தே நிமிடங்களில் ஆதிராவின் வீட்டுக்கு பரபரப்புடன் வந்து சேர்ந்தான் கதிர்..!! வீட்டை பார்த்துக்கொள்ள தென்றலை பணித்துவிட்டு.. மற்ற மூவரும் காரில்ஏறி சிபியைத்தேடி கிளம்பினார்கள்..!! எப்போதையும் விட அதிவேகத்திலேயே காரை விரட்டினான் கதிர்.. அழுதுகொண்டே வந்த ஆதிராவை நெஞ்சில் சாய்த்து ஆறுதல்படுத்த முயன்றாள் வனக்கொடி..!!